Een bevrijder uit Chicago

In Tweede Wereldoorlog, Historische filmbeelden, Opgehelderd, Personen door Lieke Willems

Een bevrijder uit Chicago

3 mei 2020

Tony Rychtarczyk

 
Eind vorig jaar vond ‘Hoensbroekse Historie’ een bijzondere e-mail in haar mailbox. Op een vlooienmarkt had iemand een brief van een Amerikaanse soldaat genaamd Tony gevonden, geschreven op 18 april 1945 en geadresseerd aan Mia Boshouwers in Hoensbroek. De brief zou ons worden toegestuurd als we geïnteresseerd waren. Nou en of!
 
Hoensbroekse Historie
Hoensbroekse Historie

In het ‘poesiealbum’ van Mia hadden in 1944-45 verschillende Amerikaanse militairen geschreven die ingekwartierd waren bij de familie Boshouwers, maar geen enkele Tony. Wel had hij zoals gebruikelijk zijn gegevens op de envelop geschreven: het eerste aanknooppunt voor het onderzoek.

Cpl. A. Rychtarczyk (36706147)
Ser. Co 48th A.I.Bn
A.P.O. # 257 U.S. Army

Hieruit valt af te leiden dat Tony korporaal was bij de Service Company van het 48th Armored Infantry Battalion, de service-eenheid van het 48ste pantserinfanteriebataljon waartoe ook Kermit Hanna behoorde. Dit bataljon was onderdeel van de 7th Armored Division.
Zie ook: Het lot van een Amerikaanse soldaat

Interessant is ook het registratienummer. De eerste twee cijfers staan voor het gebied waar de dienstplichtige is opgeroepen: 36 = Illinois-Michigan-Wisconsin. Met deze informatie was Tony vrij snel gevonden. Vervolgens kwam het onderzoek in een stroomversnelling.

Via de facebookpagina van Alvernia High School in Chicago (een middelbare school die nog jaarlijks een reünie organiseert voor de 367 vrouwen die in 1965 afstudeerden) kreeg ik het e-mailadres van Tony’s dochter Nancy, wat resulteerde in een digitale correspondentie. Nancy kon en wilde wel meer over haar vader vertellen, net als haar tante Rose Rychtarczyk, de 90-jarige en enige nog levende zus van Tony. De berichten die mij van de andere kant van de Atlantische Oceaan zijn gestuurd, heb ik gecombineerd met informatie uit onder andere officiële rapporten die destijds zijn opgemaakt door het Amerikaanse leger. En daaruit is het nu volgende verhaal ontstaan.

 

De brief

Germany
April 18, 1945

Hello Mia,

Surprised? Yes, it’s just me, Tony. Remember?, the last time I was there. What a night! Wish I could of come again, but, just couldn’t.
I’d really love to come there again, but I’m afraid, that’s rather hard to do at the moment. But, perhaps, when the war is over, we might get the chance to see you people again.
I tried to give every one, those kisses, but just wouldn’t kiss me. I guess you can’t blame them. I’ve been trying to give Bill one, but he just wouldn’t. He told me, that he received a letter from you, and you said to say Hello, so, he[re] I am saying ”Hello” to you all personally.
How’s Thea, and Weis? And also your brother Joe? [Joseph] 
I do hope your all in the best of health. And give them my best regards.
I wish we were in Hoensbroek, right now. That is one place, I’ll always remember, and talk. Just can’t forget it. Everytime we talk about something, we always, mention, how swell the people in Hoensbroek were. It’s something, we never will forget. Especially the Butcher Shop, on the corner. And those pretty Sisters, that live there.
Which reminds me, Mia, I haven’t got a snapshot of you Girls. So, if it’s possible to get one, I’d really love to have one.
I’m afraid, I’ll have to say Good Night for now, as it’s getting late. So, till I hear from you, which I hope is soon,
I’ll remain,

 Always a friend
Tony

 P.S.
Give my Regards to all.

Duitsland
18 april 1945

Hallo Mia,

Verrast? Ja, ik ben het maar, Tony. Weet je nog? De laatste keer dat ik er was. Wat een avond! Ik wou dat ik weer kon komen, maar dat gaat niet.
Ik zou heel graag weer willen komen, maar ik vrees dat dat momenteel nogal moeilijk te doen is. Maar misschien, als de oorlog voorbij is, krijgen we de kans om jullie weer te zien.
Ik probeerde iedereen die kusjes te geven, maar ze wilden mij maar niet kussen. Ik denk dat je ze dat niet kwalijk kunt nemen. Ik heb geprobeerd om Bill er een te geven, maar hij wilde het gewoonweg niet. Hij vertelde me dat hij een brief van jou had gekregen en dat je vroeg Hallo te zeggen, dus zeg ik nu “Hallo” tegen jullie allemaal persoonlijk.
Hoe gaat het met Thea en Wies? En ook met je broer Jo? [Sef] 
Ik hoop echt dat jullie allemaal goed gezond zijn. En doe ze de hartelijke groeten van mij.
Ik wou dat we nu in Hoensbroek waren. Dat is een plek die ik altijd zal onthouden en waarover ik altijd zal praten. Ik kan het gewoon niet vergeten. Telkens als we over iets praten, zeggen we er altijd bij hoe fantastisch de mensen in Hoensbroek waren. Dat is iets wat we nooit zullen vergeten. Vooral de slagerswinkel op de hoek. En die knappe zussen die daar wonen.
Dat herinnert me eraan, Mia, dat ik geen foto heb van jullie meisjes. Dus, als ik er een zou kunnen krijgen, ik zou echt graag eentje willen hebben.
Ik ben bang dat ik nu welterusten moet zeggen, want het wordt al laat. Dus, tot ik weer van je hoor, wat hopelijk snel is, verblijf ik,

Altijd een vriend
Tony

P.S.
Doe iedereen de groeten van mij.

Tony Rychtarczyk

Anthony F. Rychtarczyk is geboren in 1921 in Chicago, Cook (Illinois, US) als zoon van Stanislaw Rychtarczyk en Anna Pyka. De achternaam doet al vermoeden dat zijn ouders niet van origine Amerikaans zijn. En dat klopt. Zij zijn in 1912 geëmigreerd naar de Verenigde Staten vanuit Galicië, een gebied in het tegenwoordige Polen dat destijds behoorde tot de dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije.

Lees hier het verhaal van Stanislaw Rychtarczyk en Anna Pyka: Poolse migranten in de Verenigde Staten

Tony was de middelste van vijf kinderen. Hij had twee oudere zussen (Mary en Stella), een jongere broer (Ed) en een jonger zusje (Rose).
Na acht jaar basisonderwijs ging Tony naar de middelbare school, die hij na slechts een jaar op 16-jarige leeftijd alweer moest verlaten. Na een herstelperiode van de crisis als gevolg van de Wall Street Crash van 1929 viel de Amerikaanse economie in 1937 weer terug in een recessie. Het was vrij gebruikelijk dat kinderen van Poolse immigranten, vooral de oudste zoon, de school verlieten om te gaan werken om zodoende het gezin financieel te ondersteunen.

In 1933 had president Franklin D. Roosevelt het CCC (Civilian Conservation Corps) opgericht. Dat was een vrijwillig werkhulpprogramma voor werkloze, ongehuwde mannen en daar wilde Tony dolgraag bijgaan. Maar daarvoor moest hij 17 jaar oud zijn. Waarschijnlijk heeft hij destijds, in 1937, met opzet over zijn leeftijd gelogen want in het Enlisted Record and Report of Seperation (verslag van rekrutering en rapport van ontslag) staat 1920 als zijn geboortejaar genoteerd.

Tony genoot ervan om bij het CCC te zijn. Het werken en wonen in de buitenwijken ten noorden van Chicago vond hij heerlijk. Ook ging hij een cursus volgen in een machinewerkplaats. Hij sleutelde altijd aan motoronderdelen en nam zelfs afgedankte onderdelen mee naar huis die hij verstopte onder zijn bed, waar zijn moeder minder blij mee was!

 

Tweede Wereldoorlog

Volgens zijn Enlisted Record and Report of Seperation ging Tony op 31 oktober 1942 voor zijn militaire dienstplicht naar Camp Grant, gelegen in de zuidelijke buitenwijken van Rockfort, Illinois. Tijdens de Tweede Wereldoorlog fungeerde deze accommodatie als trainingscentrum voor de basisopleiding van soldaten. Volgens de militaire inschrijving was Tony tot dan toe verfspuiter van beroep.

In december 1943 volgde hij een opleiding tot automonteur aan de militaire school Fort Knox, Kentucky, gelegen in de plaats Fort Knox ten zuiden van Louisville. Zijn functie in het leger staat omschreven als 014-Automotive Mechanic (2nd echelon): een automonteur (2e graad) die onderhoudt pleegt en reparaties uitvoert aan alle soorten benzinevoertuigen. Tony werd ingedeeld bij de Service Company van het 48th Armored Infantry Battalion dat behoorde tot de 7th Armored Division. De service-eenheid verrichtte hand-en-spandiensten. Ze verzorgde niet alleen de gangbare bevoorrading van de troepen aan de frontlinie, maar voerde ook onderhoudswerkzaamheden en reparaties uit aan de voertuigen.

Aanvankelijk was Tony bestuurder en onderhoudsmonteur van een 2,5 ton truck die munitie vervoerde. Later werkte hij als automonteur. Hij onderhield en repareerde alle mogelijke voertuigen, van een ¼ ton truck (Jeep) tot een zogenoemde half-track (een halfrupsvoertuig dat van voren voorzien is van een paar wielen en van achteren van rupsbanden).

Hoensbroekse Historie

“Where there was trouble,
the 7th Armored went.”

Tony vertrok na zijn training op 7 juni 1944 per schip naar Europa om deel te nemen aan de ETO (European Theater of Operations). Deze term staat voor alle Amerikaanse operaties ten noorden van de Middellandse Zee tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Tony arriveerde exact een week later in Groot Brittannië. Het 48ste pantserinfanteriebataljon was gestationeerd in Tidworth Barracks.

Op 7 augustus maakte het bataljon zich op weg naar Southampton Marshalling Area. Dit was de verzamelplaats waar de voorbereidingen werden getroffen voor verdere verplaatsing van troepen, apparatuur en transportvoertuigen. Een dag later gingen de militairen in de vroege avond aan boord van het schip met als bestemming de Franse kust.
De diverse legerafdelingen waren verdeeld over twee stoomschepen, zogenoemde Liberty Ships: de SS Josiah Parker en SS Thomas Wolfe. Deze zouden samen met twaalf andere schepen in konvooi richting Frankrijk varen. Het konvooi vertrok op 9 augustus. Het is niet helemaal duidelijk met welk schip de Service Company is gevaren.
Zie ook: Het lot van een Amerikaanse soldaat

 

De verschillende eenheden van de 7de pantserdivisie kwamen tussen 10 en 14 augustus 1944 op Omaha en Utah Beach aan land, waarna ze zich verzamelden in de buurt van La Haye-du-Puits en van daaruit verder Frankrijk introkken.

Kijk hier om een indruk te krijgen van zo’n landing:
Landing van Amerikaanse troepen in Normandië in juni 1944, met onder andere de USS LST-495 en 496. De LST-496 zou op 11 juni 1944 zinken door vijandelijke mijnen.
De LST (Landing Ship, Tank = tanklandingsschip) werd ontwikkeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit landingsschip bracht tanks, voertuigen, vracht en troepen tot aan de kust. Materieel en manschappen konden direct via de voorkant van het schip aan land gaan.
In de lucht zijn barrage balloons (ballonversperringen) te zien. Deze met waterstof of helium gevulde ballonnen werden gebruikt om aanvallen van vijandelijke vliegtuigen te verstoren.

Hoensbroekse Historie Hoensbroekse Historie

Het 48ste pantserinfanteriebataljon trok van west naar oost. De service-eenheid volgde het bataljon min of meer en bleef daarbij telkens achter de frontlinie. Zie voor meer details: From the Beaches to the Baltic

Tony heeft deelgenomen aan de operaties in Noord Frankrijk, het Rijnland, de Ardennen en Centraal Europa. In dit artikel volgen we de weg die Tony met zijn compagnie is gegaan vanaf september 1944, vlak voordat Hoensbroek werd bevrijd.

September 1944
Begin september vertrok de compagnie uit Verdun en verplaatste zich naar de omgeving van Metz, om op 27 september – een dag later dan het bataljon – via België langs de Luxemburgse grens naar het noorden te gaan. De bestemming was de omgeving ten oosten van Hasselt.

Hoensbroekse Historie
Hoensbroekse Historie
Een X-tag: een metalen plaatje van een onbekende soldaat, gevonden in een put in de buurt van Lotharingen ten oosten van Verdun. Een gesneuvelde militair die niet kon worden geïdentificeerd, werd begraven op een tijdelijke begraafplaats. Het graf kreeg een houten kruisje met een metalen plaatje dat was voorzien van een X en een nummer, in dit geval 'Unknown X-681'. Nadat de stoffelijke resten van de soldaat waren herbegraven, al dan niet geïdentificeerd, werd de X-tag weggegooid. (particuliere verzameling)
Hoensbroekse Historie Hoensbroekse Historie
Een blikje Aspirine uit de Tweede Wereldoorlog. De tabletten zijn nog origineel uit die tijd. (particuliere verzameling)
Hoensbroekse Historie

Tony Rychtarczyk werd op 12 oktober 1944 benoemd tot Tec 5: Technician fifth grade, een technicus met gespecialiseerde vaardigheden, rang korporaal.
(Aptd = appointed) Afbeelding hiernaast: Insigne van een Tec 5.

Hoensbroekse Historie

Oktober-november 1944
De Service Company hield zich op ten noordoosten van Weert, in de omgeving van Oploo, Helmond, Heeze, Maarheeze, Meijel, Asten, Ospel en Nederweert.

Op 9 november vertrokken het 48ste pantserinfanteriebataljon en de service-eenheid naar het zuiden. Daar verbleven de militairen twee weken in Cadier en Keer in een rustzone waar ze op adem konden komen. Ze pleegden onderhoud aan voertuigen en wapens, maar kregen ook trainingen.

Op 22 november verlieten ze Cadier en Keer en kwamen via Meerssen-Aalbeek-Nuth rond half negen ’s morgens aan in Hoensbroek. Officieren en hun begeleiders werden ingekwartierd bij gezinnen. De overige militairen bivakkeerden in wagens en tenten die in de velden stonden.
Tony heeft waarschijnlijk geslapen in een grote Amerikaanse truck die bij de familie Boshouwers in de oprit stond, naast hun woning annex slagerij aan de Heerlerweg 73. Op een incident in de nacht van 29-30 november na was het erg rustig in Hoensbroek, dat al op 18 september was bevrijd.

 

December 1944
Op 9 december verliet de Service Company Hoensbroek en verbleef vervolgens in Waubach. Het bataljon volgde twee dagen later. Op 17 december vertrok het hele 48ste bataljon naar het zuiden, waar het Ardennenoffensief was begonnen, ook bekend als The Battle of the Bulge.
Zie film: Invasion scenes Ardennes

De service-eenheid was gelegerd in de omgeving van Manhay (B) ten westen van St. Vith en ondersteunde de troepen met bevoorrading en onderhoud van materieel. Eind december trok de service-eenheid verder naar het westen van België, omgeving Les Battis.

Hoensbroekse Historie

Naar het hart van Das Deutsche Reich

Januari-maart 1945
De 7de pantserdivisie had de opdracht gekregen om de vijand ten westen van de rivier de Rijn uit te schakelen. Op 12 januari ging de service-eenheid via Spa en Welkenraedt bij Eupen naar Simmenrath (D), om op 1 maart de Duitse grens te passeren.
Zie film: Amerikaanse troepen gaan de Duitse grens over

Hoensbroekse Historie

Tony Rychtarczyk in de omgeving van Spa, januari 1945. De truck is zo te zien een GMC CCKW-353, 2,5 ton 6x6 vrachtwagen die tijdens de Tweede Wereldoorlog voor bevoorrading werd gebruikt en beter bekend staat als ‘Deuce and a half’ of ‘Jimmy’.
Tony had hem de naam van zijn verloofde gegeven: STEPHIE.
(Particuliere verzameling)

 
Hoensbroekse Historie

Tony (in truck) met drie andere soldaten in Welkenraedt (B), eind januari of begin februari 1945. De truck is een andere dan op de foto hierboven, namelijk: STEPHIE•II
(particuliere verzameling)

Hoensbroekse Historie
Een Amerikaanse soldaat in de sneeuw (niet Tony). Op de achterkant van de foto staat ‘Limburg’ geschreven. Dit zou Belgisch Limburg kunnen zijn. Volgens de Morning Reports van eind januari en begin februari 1945: extreem koud winterweer. (particuliere verzameling)

Na een week stationering in Steckenborn verliet de bevoorradingscompagnie deze plaats, verplaatste zich via Volmarshoven en Ippendorf naar Kessenich. Op 24 maart stak het hele bataljon tussen 20.30 en 21.30 uur de Rijn over bij Remagen over een Pontoon Bridge, of zoals in het ochtendrapport stond genoteerd: een ‘drijvende Baileybrug’ die kort daarvoor was aangelegd door de geallieerden. De brug van Remagen was namelijk een week eerder ingestort.
Zie film: De brug in Remagen – maart 1945

Na een verblijf van twee dagen in Ohlenberg ging het verder oostwaarts, via Krümmel en Odersberg naar Rödgen en van daaruit noordwaarts naar Mehlen bij Kassel waar de Service Company bleef tot 3 april. Toen ging de eenheid verder in westelijke richting via de route Albertshausen, Braunshausen, Grafschaft, Kückelheim, Langenholthausen naar Hovel.

 

April-juli 1945
Op 16 april ging de compagnie op weg richting Kassel en arriveerde op 17 april in Groß Schneen, zo’n 40 km noordoostelijk van Kassel, waar ze twee weken bivakkeerde. Het was blijkbaar nogal rustig. De militairen pleegden het gangbare onderhoud en verzorgden de bevoorrading.
Op 30 april begon de verplaatsing naar de Baltische Zee (Oostzee), eerst via Sülze en Setzin naar Kalkhorst en van daaruit naar Badow in de voormalige DDR. Daar was de service-eenheid van 5 tot 18 mei gestationeerd. De eenheid verplaatste zich achtereenvolgens naar Boddin, niet ver van Rostock, en daarna weer zuidwaarts via Sohlen bij Magdeburg naar Wellaune.

Mei 1945
Op 8 mei 1945 capituleerde Duitsland officieel: Victory in Europe Day.
V-E Day wordt nog steeds jaarlijks gevierd.
Hoewel de oorlog definitief voorbij was, bleef het Amerikaanse leger alert en hield rekening met onverwachte gebeurtenissen.

Vanaf 25 mei bivakkeerde de service-eenheid in Roitzsch waar ze meer dan een maand was gestationeerd. Het was een tijd van ontspanning en de mannen konden zich goed vermaken.
Op 1 juli verliet de Service Company Roitzsch en ging naar Osterburken, gelegen tussen Heidelberg en Rothenburg ob der Tauber. Hier bleef de compagnie samen met Headquarters en Headquarters Company in afwachting van de voorbereidingen voor de overtocht naar Amerika.

Hoensbroekse Historie
Achterkant van het boekje 'From the Beaches to the Baltic'. 
Hoensbroekse Historie
Tony (links), voorjaar of zomer 1945 in Duitsland. (Particuliere verzameling)
Hoensbroekse Historie
Tony in Osterburken, Duitsland. (Particuliere verzameling)

Eindelijk weer naar huis

Op 30 september 1945 kon Tony eindelijk weer terug naar Amerika. De overtocht duurde een hele week. In november 1945 werd hij eervol ontslagen uit militaire dienst en keerde kort daarna terug naar Chicago.

Voor zijn diensten tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft Tony de volgende onderscheidingen ontvangen:
Combat Infantryman Badge (CIB)
Een militaire onderscheiding die vanaf 11 november 1943 werd toegekend aan infanteristen om het moreel en de status te verhogen. Het was tevens een uiting van respect voor alle infanteristen, omdat zij als 'voetvolk' een groter risico liepen om op het slagveld gewond te raken of te sneuvelen dan militairen van andere eenheden.

Hoensbroekse Historie

Good Conduct Medal
Medaille voor goed gedrag.
European African Middle Eastern Theater Service Medal Militaire onderscheiding voor soldaten die tijdens de Tweede Wereldoorlog militaire taken hebben uitgevoerd tijdens het 'Europees Theater’.
Twee Overseas Service Bars
Een Overseas Service Bar is een geborduurd ‘gouden staafje’ dat aangeeft dat een soldaat zes maanden in een gevechtszone heeft gediend. Dit insigne wordt gedragen op het uniform.
Lapel Button
Een reversknop, een klein rond speldje dat werd uitgegeven bij ontslag.

Hoensbroekse Historie
Good Conduct Medal, voor- en achterkant.
Hoensbroekse Historie
European African Middle Eastern Campaign Medal, voor- en achterkant.
Hoensbroekse Historie
Tony tijdens het bedienen van een enorme machine bij zijn laatste werkgever. (Particuliere verzameling)
 

Weer thuis

Op 2 februari 1946 trouwde hij met Stephie Storc. Ze woonden in Chicago, Cook, en kregen drie dochters. Na de oorlog werkte Tony de rest van zijn leven als ploegbaas in de ‘nut & bolt industry’ (vervaardiging van bouten en moeren).

Zoals veel veteranen sprak ook Tony nooit over wat hij had meegemaakt tijdens de oorlog. Het enige wat hij vertelde was dat hij gruwelijke dingen had gezien en dat het vreselijk koud was geweest. Daarentegen had hij mooie herinneringen aan zijn verblijf in Hoensbroek, zoals ook zijn brief aan Mia laat zien.
Volgens zijn zus Rose had Tony de brief luchtig en vriendelijk geschreven, net zoals de brieven die hij naar zijn familie stuurde. Maar waarschijnlijk moest elke brief van een soldaat zo worden geschreven om de postcensuur te omzeilen. Dit zien we ook aan het stempel op de envelop: passed by US Army Examiner.
Tony vond het echt fijn bij de Boshouwers in Hoensbroek. Waarschijnlijk deed het hem aan thuis denken. Hij informeerde naar Mia’s zussen en broer, hij had immers zelf drie zussen en een broer. Zijn verloofde Stephie had eveneens drie zussen en een broer. Bovendien leek ze nogal veel op Mia op die leeftijd!

Met de zin ‘Wat een avond! Ik wou dat ik weer kon komen’ doelde Tony wellicht op een van de dansavonden in het slachthuis van Boshouwers. De buurt waar hij woonde in Chicago werd (en wordt nog steeds) Back of Yards genoemd omdat het gebied grensde aan de opslagplaatsen van Union Stock Yard, een vleesverpakkingsdistrict waar zijn vader werkte.
Zie: Poolse migranten in de Verenigde Staten
Bovendien was er in die woonbuurt (Back of Yards) op elke hoek wel een familiebedrijfje te vinden zoals een slagerij, kleine kruidenierswinkel of café. Tony vond het dus niet vreemd dat er een feestje werd gevierd in een slachthuis.
Al met al zal het verblijf bij de Boshouwers voor álle militairen een welkome en noodzakelijke onderbreking van de oorlog zijn geweest.

Hoensbroekse Historie
Tony en Stephie, 2 februari 1946. (Particuliere verzameling)

Het antwoord van Mia op Tony’s brief

Zoals uit bovenstaand verhaal blijkt, heeft Tony zijn brief aan Mia geschreven op 18 april 1945 toen zijn compagnie bivakkeerde in Groß Schneen, een gemeente in de Duitse deelstaat Niedersachsen en gelegen ten noordoosten van Kassel. We weten dat Mia op 3 juni 1945 Tony’s brief heeft beantwoord. Links boven op de brief staat namelijk heel klein geschreven:
beantw. 3 Juni 1945
Sunday 4.30
Heerl. Kermis.
Maar helaas is haar brief verloren gegaan. Hoe dat komt? Dochter Nancy schreef er het volgende over:
Je vroeg je af of we misschien de brief nog hebben die Mia hem heeft gestuurd op 3 juni 1945. Laten we het zo zeggen: áls hij al brieven of foto’s zou hebben gehad van jongedames uit Europa toen hij trouwde, is de kans groot dat mijn moeder hem heeft gevraagd ze weg te gooien óf, ze zou ze zelf hebben weggegooid als hij dat niet had gedaan!

Al met al is dit geen triest verhaal geworden. Tony heeft de oorlog overleefd, is getrouwd en heeft een gezin gesticht. Verdrietig is alleen dat hij al in 1970 op 49-jarige leeftijd is overleden aan de gevolgen van de spierziekte Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS), zesenhalf jaar eerder dan zijn vader Stanley.
Tony’s vrouw Stephie heeft hem 47 jaar overleefd en is in 2018 overleden op 93-jarige leeftijd. Zijn zus Rose leeft nog en is onlangs 91 jaar geworden.

 

Many thanks to Nancy Rychtarczyk Stasiek and Rose Rychtarczyk for sharing their stories.
Met dank aan Elly Beurskens.

Lees het achtergrondartikel over Tony's vader Stanislaw Rychtarczyk: Poolse emigranten in de Verenigde Staten

Zie ook: Het lot van een Amerikaanse soldaat

Geschreven door

Lieke Willems

Ik ben gehecht aan mijn geboortegrond en altijd op zoek naar hoe het leven vroeger was. Voor mijn onderzoek maak ik dankbaar gebruik van originele archiefbronnen, geschiedkundige literatuur, de discipline genealogie en de hulpwetenschap paleografie.

Deel dit artikel

Correspondentie Nancy Rychtarczyk, januari-april 2020.
Enlisted Record and Report of Seperation Honorable Discharge, particulier.
Boekje: From the Beaches to the Baltic. The Story of the 7th Armored Division.
https://www.7tharmddiv.org/
Unit History/After Action Reports en Operations Journals van de 7th Armored Division, 1944-1945.
Company Morning Reports van de 7th Armored Division - 48th Armored Infantry Battalion - Co Sv, augustus 1944 - juli 1945.
https://www.familysearch.org/
Gegevens uit de Burgerlijke Stand.
Chicago, Cathol. Church Records, 1833-1925 Sacred Heart of Jesus Parish (Chicago, Honore St). 
United States Census, Illinois – Cook, Chicago City, 1930.
United States Census, Illinois – Cook, Chicago, 1940.
https://en.wikipedia.org/wiki/Civilian_Conservation_Corps
https://en.wikipedia.org/wiki/Service_number_(United_States_Army)
https://findagrave.com/
https://web.archive.org/web/20170109130757/http://www.pbs.org/wgbh/americanexperience/features/timeline/ccc/
https://www.history.com/topics/great-depression/civilian-conservation-corps